Kunstcentrum roept debat op in de wijk
In mei 2021 debatteerde de Tweede Kamer over de sluiting van de theaters en de musea. Hugo de Jonge maakte de memorabele opmerking: “Je kunt toch, in plaats van naar het theater, een dvd-tje opzetten?” Maar hoe kan een dvd museumbezoek of een theatervoorstelling vervangen? En had hij nog nooit van streamen gehoord? Best vreemd, aangezien er in lockdown erg mooie theatervoorstellingen zijn gestreamd. Kennelijk gemist.
Het raakt mij wel, zo’n opmerking. Af en toe heb ik er behoefte aan om mijn hersens wijd open te zetten en waar kan dat beter dan in de culturele sector? Omdat ik iets werkelijk ontzettend lelijk vind. Of ergens heel erg vrolijk van word, dat komt ook voor.
Niet zo heel lang geleden had ik een zware vergadering. Zo eentje die blijft knagen, waarna een soort waas over mij heen blijft hangen. Dan ga ik naar een museum, op zoek naar iets waarin het waas oplost. Hier was het de gele vaas uit het Prinsenhof in Delft. Zo’n kleur geel, zo’n precisie in de details, het was precies wat ik nodig had.
Ik woon in Oud Charlois in Rotterdam. Deze wijk is door de woningcorporaties en bewonersgroepen benoemd als kunstenzone. Er leven en werken ongeveer 300 kunstenaars in onze wijk. Geheel tegen de uitgesproken trend van Hugo de Jonge in (lekker op de bank met een dvd) vond ik, samen met zes andere bewoners, dat er een fysieke ruimte moet zijn voor kunst en cultuur. En dat is gelukt. Op 9 oktober 2021 is Een Kunstcentrum geopend, een plek voor tentoonstellingen en optredens. In het Oude Raadhuis in Oud Charlois, een iconisch gebouw.
Hoe werkt zo’n fysieke plek voor kunst en cultuur op het openzetten van de hersens?
Het is in elk geval aanleiding voor talrijke discussies. Inmiddels zijn er 400 deelnemers van binnen en buiten Rotterdam die Een Kunstcentrum financieel mogelijk hebben gemaakt en blijven ondersteunen. Daartegenover staan anderen die een fake account Een Kunstcentrum aanmaken op Instagram. Daar is het topic dat het centrum bijdraagt aan gentrificatie en te duur is.
We krijgen maar een heel beperkte horecavergunning met als argument dat er in Oud Charlois al voldoende horeca is en dat deze horeca een gevaar zou zijn voor de veiligheid. Wij als initiatiefnemers brengen daartegen in dat we gemiddeld al 30 jaar in deze wijk wonen en dat er voor onze doelgroep geen horeca is.
Kortom, het enkele feit dat er een fysiek gebouw is, draagt al bij aan het debat over kunst en cultuur en de levendigheid in Oud Charlois.
Wat heb ik inmiddels gezien wat mijn hersens openzet? Wat mijn verhaal over Oud Charlois aanvult en verandert? Omdat ik het anders nooit had meegemaakt?
Hatching, een improvisatieband.
Frank Mortis Organ Trio, waarvan de samenstelling stevig was bepaald door het coronavirus. Een bandlid was vervangen omdat hijzelf Covid had, een tweede omdat zijn kind besmet was.
Kartoons, een overzicht van oude animaties waar met allerlei materiaal geluid was toegevoegd.
Een steeds wisselende en steeds verrassende expositie van werk van de Samenwerkende Fotografen Rotterdam.
En dit allemaal in een gebouw midden in Oud Charlois. Met 40 vrijwilligers die elk op hun eigen manier meewerken aan de programmering.
• Het Prinsenhof in Delft heeft een bijzonder mooie keramiekverzameling.
• TV Charlois berichtte over de opening van Een Kunstencentrum.